In deze blog de vraag aan JOU: “Hoe gaat het echt met je?”

Wat mij opvalt is, dat als je aan iemand vraagt:

“Hoe gaat het met je ..?” dat men zegt: “Ja, goed hoor …” of “Ja hoor best wel goed”.

Ik prik daar doorheen … omdat ik het talent heb om mensen te lezen.

Tja, ik ben er mee geboren en heb geleerd om met dat talent om te gaan.

Het is mens-eigen om te zeggen: “het gaat goed met me …” omdat je niet de nadruk wilt leggen op hoe het daadwerkelijk met je gaat.

Feitelijk … komt de ander te dichtbij … en dan ben je oh zo kwetsbaar.

Maar je mag toch je kwetsbaarheid laten zien?

❤

In mijn zakelijke leven ondersteun ik vele mensen.

Er komen ondernemers die vragen: “Petra, wil je meekijken in mijn bedrijf?”. Ik kom er dan achter dat ook in de privésfeer iets niet lekker loopt.

Ook komen er mensen die volledig vastlopen in het leven. Of die niet weten om te gaan met hun prikkels. Mijn expertise is dat ik de psyche van de mens en het gevoel van de mens doorgrond.

En mijn cliënten zeggen vaak: “Peet jij weet zoveel van het Mentale deel van de mens. Hoe doe je dat ook bij jezelf?”

Om heel eerlijk te zijn?

Ik heb veel te lang gewacht om hulp/advies te vragen. Want ik had mij zelf een conditionering opgelegd. In mijn eigen leven zijn er wel heftige dingen gebeurd.

❤

Ik was 7 jaar en ik ving een gesprek op van mijn ouders en meneer Pastoor.

Wat meneer Pastoor vertelde over mij was ronduit verschrikkelijk.

Gelukkig grepen mijn ouders in en mijn vader zette deze man buiten de deur.

Ik had meteen een zaadje in mijn hoofd geplant: Ik ben onzichtbaar … ik houd vanaf nu mijn mond. En ik mag niet mijzelf zijn.

Ik pas mij aan.

En ja ik paste mij aan … aan iedereen. (Met in mijn achterhoofd: ik moet het goed doen.)

Naarmate ik ouder werd .. gebeurden er natuurlijk nog meer heftige dingen (net zoals jij die ook gebeurtenissen meemaakt) … Maar ik had mijzelf in de automatische piloot gezet. Ik hield mijn mond.

Ik was net een kameleon.

❤

Maar mijn paranormale gaven stopten niet.

Ik zag nog steeds alles, ik voelde van alles, ik wist van alles, ik hoorde van alles en ondertussen moest ik ook nog doorgaan als Petra … Het mens. Een vrouw met blonde krullen die de liefste man van de aardbodem is tegengekomen en daarmee al heel lang samen is en die met hem 3 kanjers van zonen heeft mogen ontvangen.

Ik heb vele opleidingen gedaan. Het was nooit genoeg. Ik legde de lat voor mij zelf heel hoog. Hoe meer kennis, hoe meer … Ja, wat eigenlijk?

Ik heb diverse banen gehad. Ik voelde mij nooit thuis op de werkvloer. Maar ik paste mij aan.

Ik hield mijn mond.

Terwijl ik alles observeerde en doorhad.

Maar het was voor mij universeel en op zielsniveau geregeld dat ik zakelijk en privé mensen mag ondersteunen/adviseren als een persoonlijke coach.

❤

Mijn helder weten is OERdrang zeg ik vaak. Mijn helderziendheid is zien zonder ogen. En ga zo maar door. Mijn helder voelen voelt als een kracht die helder is als een glas water. Mijn helder horen is als een stem die liefdevol praat in een Petra-taal maar dan net op een ander level.

En dan kom ik nu echt op  het punt van … “Hoe gaat het echt met je?”

Er zijn echt weinig mensen die aan mij echt vragen: “Hoe gaat het echt met je?” Maar ook zelden vragen: “Hoe gaat het met je werk?”

Men doet net … of het er niet is …

Ik voel natuurlijk meteen of iets oprecht is of niet. En lees tussen de regels door Dat is geen verwijt – want men weet niet beter. Het geeft ook niet …

Maar toch is het eenzaam soms aan de top en in het land van het -paranormaal-geboren-zijn.

Zeker als je weet … dat er iets staat te gebeuren.

Hoe ga je ermee om als mens?

❤

Hoe ga je om met het feit dat je de pandemie zag aankomen? Hoe ga je om om met het feit dat je de energie ervan ziet? Hoe ga je om met een client waarvan je ziet dat zijn bedrijf echt failliet gaat? Hoe ga je om met dat je ziet dat er iemand zwaar ziek is – en degene weet het nog niet? Hoe ga je om met zoveel prikkels …  en hoe ga je om met je energie? Hoe blijf je nog steeds een leuk mens … onder dit gegeven? Hoe ga je om als je ziet en weet dat iemand gaat overlijden – zeker als je degene kent?

Ja ik kan er echt mee om gaan. Ja ik heb geleerd dat het NIET mijn verantwoordelijkheid-verantwoording is.

Ik heb ondertussen wat veranderd bij mijzelf.

Ik heb toch mijn mond opengedaan.

Ik doe mijn mond open in de zin van: dat als ik iets mega heftigs zie gebeuren in -mijn paranormale gebeuren –

En dan bedoel ik echt in de zin van dat – het inslaat als een bom in mij – dan bel ik linea recta mijn persoonlijke coach.

Als ik dan van slag ben (aan de telefoon) dan weet hij mij in 10 seconden rustig te krijgen.

Het helpt gigantisch. Ik ben meteen rustig.

Een paar uur later stuurt hij een app met: hartjes en … “Gaat het?”

De volgende dag belt hij op met: Je doet het goed Petra. Etc …

En eind van dezelfde dag … stuurt hij mij weer een app met hartjes en kusjes.

Kijk dat is een coach uit duizenden.

Natuurlijk betaal ik hem voor al zijn diensten.

Maar met spoed is hij er gratis en met alleen maar liefde.

Eerlijk gezegd? Zo doet ik dat ook … met mijn cliënten.

Verwachtingspatroon

En toch heb ik dan als mens ook een verwachtingspatroon.

Ik verwacht dan dat mensen mij bellen of appen met als ze zien dat ik wat gepost heb op social media, dat ze vragen: “He Petra, hoe is het echt met je?”

En dan merk ik … niet echt een reactie in de zin van: een app of een berichtje.

Of een telefoontje.

En ook niet in mijn privé-omgeving.

❤

Ik kwam tot een groot inzicht … en dat deel ik graag met je.

Men ziet mij als een zeer sterke vrouw. Ik heb dat immers ook altijd gehoord.

En ja, dat ben ik ook. Ik kan echt heel veel handelen. Maar zoals mijn huisarts wel eens gekscherend zegt: ja, ik ben ook wel eens verkouden.

Ja, ik mag toegeven dat ook een zeer sterke vrouw gewoon mag zeggen: ”Nee, nu even niet. Laat mij met rust. En val mij niet lastig op privétijdstippen.”

❤

Kortom, het heeft allemaal te maken met:

Grenzen aangeven.

Je kwetsbaar opstellen is geen zwakte.

Uitspreken wat je wel wilt.

Maar ook uitspreken wat je dwars zit.

Dus lieve Jij, vertel eens: “Hoe gaat het echt met je?”

Trek je het allemaal nog wel in deze tijdzone?

Lukt het met je bedrijf?

Hoe is het met de Liefde?

Vind je jezelf nog wel leuk?

Moraal van het verhaal?

Vraag eens wat vaker om advies/hulp/coaching.

Want ook ik … ik heb geleerd dat ik het niet alleen hoef te doen.

 

-Heb een mooie dag- Petra